توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی نماد اقتدار ایران در اقتصاد است

مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران با اشاره به توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی گفت: توسعه این فاز توسط متخصصان داخلی پس از ۲۰ سال کشمکش نماد اقتدار ایران در اقتصاد است.

به گزارش ایران اکونومیست به نقل از وزارت نفت، محسن خجسته‌مهر شامگاه دوشنبه (ششم شهریورماه) در استودیو خبر ساعت ۲۱ صداوسیما با گرامیداشت هفته دولت و تبریک آغاز تولید گاز از فاز ۱۱ پارس جنوبی افزود: مأموریت اصلی وزارت نفت و شرکت ملی نفت ایران با آغاز به‌کار دولت سیزدهم اجرای طرح‌های راهبردی و مهم در زمینه توسعه و تولید حداکثری از میدان‌های مشترک نفتی و گازی بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی ادامه داد: مهم‌ترین طرح توسعه از میدان‌های گازی مربوط به پارس جنوبی بود؛ میدان مشترک پارس جنوبی بزرگ‌ترین میدان گازی جهان است که ۵۰ درصد ذخایر گاز ایران در این میدان قرار دارد و ۷۰ درصد تولید گاز کشور از این میدان است.

معاون وزیر نفت با تأکید بر اینکه طبیعی و ضروری است که در اجرای طرح‌های راهبردی صنعت نفت، توسعه و تولید حداکثری از میدان پارس جنوبی مرکز توجه قرار گیرد، گفت: فاز ۱۱ پارس جنوبی چند ویژگی دارد.

خجسته‌مهر با تشریح این ویژگی‌ها بیان کرد: فاز ۱۱ پارس جنوبی در نقطه صفر مرزی با همسایه است و از نظر مخزنی از چهار لایه بهره‌ده امکان تولید گاز را دارد، بنابراین باید در اولین زمان ممکن تولید از این فاز را آغاز می‌کردیم.

وی ادامه داد: در ۲۰ سال گذشته به‌دلیل تأخیر و تعلل و ابهام‌های تولید از فاز ۱۱ پارس جنوبی دستخوش اخم و لبخند بیگانگان قرار گرفته اما در دولت سیزدهم موفق شدیم در ۲۰ ماه راهبردی‌ترین طرح صنعت نفت را اجرا کنیم.

مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران با اشاره به اینکه با تکمیل توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی، روزانه ۵۶ میلیون مترمکعب گاز غنی به تولید گاز کشور افزوده می‌شود، تأکید کرد: همچنین سالانه یک میلیون تن اتان و یک میلیون تن گاز مایع (ال‌پی‌جی) به تولید ایران افزوده می‌شود و ۵ میلیارد دلار درآمد و ارزش محصولات فاز ۱۱ پارس جنوبی است.

خجسته‌مهر گفت: این اقتدار و افتخار است که موفق شدیم پس از ۲۰ سال کشمکش و دست‌به‌دست شدن توسعه فاز ۱۱ را به دست متخصصان ایرانی به نتیجه برسانیم که نماد اقتدار ایران در زمینه اقتصادی است.

وی با بیان اینکه از سال ۱۳۷۹ تا ۱۴۰۰ بر سر توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی کشمکش وجود داشت، تصریح کرد: با یک تصمیم راهبردی توانستیم چهار سال زودتر از موعد مقرر از این فاز گاز تولید کنیم.

مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران ادامه داد: برای تولید گاز از فاز ۱۱ پارس جنوبی نیازمند سکوی بهره‌برداری بودیم که ساخت آن چهار سال زمان نیاز داشت، اما متخصصان ایرانی با خلاقیت موفق شدند سکویی را که در دریا نصب شده بود برای نخستین بار جابه‌جا کنند.

خجسته‌مهر تصریح کرد: این کار نیازمند مهندسی پیچیده و پیشرفته بود که به‌دلیل تحریم‌ها نمی‌توانستیم از تجربه و تجهیزات شرکت‌های بین‌المللی استفاده کنیم، بنابراین از توان داخلی شرکت‌ها و پیمانکاران ایرانی بهره بردیم.

وی یادآور شد: سرانجام با شعار ما می‌توانیم، تأخیری ۲۰ ساله را با اقدام جهادی جبران کردیم.

  منبع: خبرگزاری مهر برچسب ها: محسن خجسته مهر ، هفته دولت ، پارس جنوبی ، صنعت نفت ، شرکت ملی نفت ایران ، وزارت نفت ، نفت

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: هفته دولت پارس جنوبی صنعت نفت شرکت ملی نفت ایران وزارت نفت نفت توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی شرکت ملی نفت ایران خجسته مهر تولید گاز ۲۰ سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۷۴۶۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ایران ۱۰۰ تولیدکننده موبایل دارد، کره جنوبی یک عدد؛ چرا این نگران‌کننده است‌؟

100 شرکت در ایران برای تولید موبایل تسهیلات گرفته‌اند؛ عددی شگفت‌آور که درعین‌حال نگران‌کننده است.

«۱۰۰ شرکت در سال ۱۴۰۲ برای تولید گوشی تلفن همراه درخواست مجوز کرده و با دریافت برخی «حمایت‌ها و تسهیلات»‌ فعالیت خود را آغاز کرده‌اند.»

به گزارش دیجیاتو، این‌ها صحبت‌های «سیدحسین سادات حسینی»، رئیس کمیسیون تخصصی موبایل و لوازم جانبی اتاق اصناف است؛ همان شخصی که اندکی قبل گفته بود: «واردکننده‌های مونتاژکار خود را به عنوان تولیدکننده معرفی کرده‌اند و به‌دنبال ایجاد انحصار در بازار هستند.»

هر چند ممکن است همه این شرکت‌ها، محصول‌شان را به بازار عرضه نکرده باشند اما ۱۰۰ واحد تولیدکننده موبایل عدد بسیار بالایی است، نه فقط برای کشوری مانند ایران، بلکه برای پیشروترین کشورهای این حوزه.

برای درک بیشتر شگفتی این میزان تولیدکننده داخلی، بد نیست بدانید طبق اعلام مؤسسه تحقیقاتی  Counterpoint، درحال‌حاضر ۲۵۰ برند تولیدکننده موبایل در سراسر جهان فعال هستند، درحالی‌که این رقم در سال ۲۰۱۷ حدود ۷۰۰ برند بوده است. می‌بینیم که نه تنها با گذشت زمان، تولیدکنندگان موبایل رشد نکرده‌اند، بلکه اکثر آن‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که بهتر است درهای کارخانه‌شان را ببندند، حتی شرکت‌های بزرگی مانند ال‌جی، مایکروسافت و زیمنس.

در لیست ۲۵۰ تولیدکننده موبایل، تنها نام‌های GLX، صاایران، ایکس‌ویژن و جی‌پلاس از ایران دیده می‌شود. اگر ۹۶ تولیدکننده دیگر ایرانی را در میان ۲۵۰ برند در سراسر جهان در نظر بگیریم، به این معنی است که ۲۹ درصد تولیدکنندگان موبایل دنیا در ایران هستند.

کره جنوبی تنها یک برند تولیدکننده گوشی دارد

اوضاع از این هم عجیب‌تر است. کره جنوبی درحال‌حاضر تنها یک برند تولیدکننده تلفن همراه دارد: سامسونگ. در ژاپن ۱۲ برند فعالیت می‌کنند و این رقم در آمریکا یازده است. تنها ۴۰ کشور از حدود ۲۰۰ کشور در جهان موبایل تولید می‌کنند.

۱۰۰ تولیدکننده موبایل در ایران بیش از آنکه شگفت‌انگیز باشد، نگران‌کننده است. نهادهای مختلف دولتی و غیردولتی چندین سال است بر طبل تولید موبایل داخلی می‌کوبند اما این‌بار انگار شرایط متفاوت است و عزمی جزم برای تسلط موبایل ایرانی بر بازار وجود دارد. علاوه بر این‌ها، براساس تکلیف قانونی «طرح کلان و معماری شبکه ملی اطلاعات» تا سال ۱۴۰۴ باید ۲۰ درصد بازار تلفن همراه در دست گوشی‌های ایرانی با سیستم‌عامل داخلی باشد.

در این شرایط طبیعی است مردم نگران باشند بلای بازار لوازم خانگی و خودرو، این بار موبایل‌هایشان را نشانه بگیرد.

البته گله مردم از خودرو و لوازم خانگی در مورد کیفیت و قیمت است اما زمانی که صحبت از دستگاهی مانند موبایل می‌شود، دغدغه‌های امنیتی، محدودیت و قطعی اینترنت، حریم خصوصی و مانند این‌ها هم مطرح می‌شود.

درست مانند شبکه ملی اطلاعات که بسیاری به آن طرح ملی کردن و بستن اینترنت می‌گویند، مسئولان، از هر طیف و جناح سیاسی تنها تکذیب می‌کنند ولی نمی‌شود مردم را برای این نگرانی‌هایشان سرزنش کرد، چرا که اگر روزی واردات موبایل خارجی محدود شود یا تعرفه‌های سنگین برای واردات وضع کنند، شاید بسیاری از مردم ناراضی باشند اما هیچکس تعجب نخواهد کرد زیرا اولین‌بار نخواهد بود که با چنین ممنوعیت‌هایی مواجه می‌شوند.

در آخر این را هم بگویم که برای نوشتن همین یادداشت کوتاه و ساده، زمان نسبتاً زیادی صرف کردم چون بیشتر وقتم صرف این شد که بفهمم حتی اگر فرض کنیم انتهای این مسیر، ممنوعیت کامل موبایل خارجی در انتظارمان است، باز هم ۱۰۰ تولیدکننده به چه کارمان می‌آید؟

یک فروشنده موبایل در یکی از پاساژهای معروف پایتخت می‌گفت موبایل ایرانی با حاشیه سود چند برابری به فروش می‌رسد. اینکه این حاشیه سود ریشه در رانتی بزرگ دارد یا نه برای من هم سؤال است. هنوز هم به جوابی نرسیده‌ام اما پیگیر خواهم بود تا بفهمم چه شده که همه دلشان هوای تولید موبایل داخلی کرده است.

کانال عصر ایران در تلگرام